mój głos niepewności

Zbyt wiele się dzieje... A ja już sobie rady nie daję... Myślałam o przynajmniej tymczasowym zawieszeniu bloga. Może tak będzie lepiej?... Wiem... płakać zamiast walczyć - cóż za postawa. Jestem zbyt wylewna... Życie traci wszelkie wartości... A ja czuję że przez ostatnie wydarzenia się wypaliłam.
Info do SilverGold: jeśli tylko będziesz chciała betą pozostanę do końca. Z największą przyjemnością będę pomagać jak tylko potrafię.

Info do Pauliny A.: link do swojego bloga zostawiaj w zakładce do tego przeznaczonej bo będę usuwać Twój każdy komentarz. Wiem że teraz pomyślisz iż jestem wredna i podła... ALE NA LITOŚĆ BOSKĄ! Ileż można czytać link do Twojego bloga?! Nachalne reklamowanie wcale nie pomoże rozpowszechnieniu a jest oznaką desperacji twórcy! Przemyśl to... Ludzi przyciąga ciekawy język i ujmujący styl a nie ciągły link. Pisanie to zabawa i życie... to część pisarza... nie stworzenie kilku linijek i usilne szukanie odkrycia. Los twórcy to przypadek...

Jestem bezpośrednia i dobrze mi z tym -,-

Info do wszystkich autorów blogów które czytam: pewnie rzadziej na razie ale będę wpadać i komentować.

Ogólnie dziękuję Wam wszystkim że jesteście tu ze mną... Wiele to dla mnie znaczy. I przepraszam za tak beznadziejną notę. Słowa wpadają i wypadają. Są tak ulotne i tak ciężko mi je dziś złapać. Przygniatają mnie swą delikatnością. Nie sposób wygrzebać się z tej beznadziejności.

Przygotowałam kolejny wiersz... To chyba przez bezsensowny nastrój akurat ten utwór wstawiam. Ale kocham go. Jest obrazem świata jaki widzę gdy mam doła. Wieeem... jestem czasem głęboka jak brodzik! Ale musiałam się jakoś wyżyć. Bez mojego zbędnego i nudnego gadania przejdźmy do czytania:
***

i to wszystko jest takie dziwne

nienormalne

zeszmaciłeś się skarbie

jesteś tyle wart

co ten popieprzony świat

nie można upaść niżej

prostota istnienia jest

żałosna

wszystko to ścierwo szukające obłudy

bez kontroli

znowu zaczynasz szaleć

wszystko jest takie nowe

piękne

zbrukane krwią

w dupę wsadź sobie swoje przemyślenia

poharatane sumienie

czy ty się w ogóle słyszysz

jesteś niczym

więc

po cholerę te życie

Tak... Wiem jak jest. I że jest to 'mocne'. Ale co poradzić? Tak wygląda nasz świat przecież. Ale zazwyczaj jest on wewnątrz nas. Bo o życiu decydujemy my sami. Więc sami je komplikujemy i tworzymy złym. To zło to my. 'ŚWIAT JEST PIĘKNY, LUDZIE TO KURWY' - kocham ten tekst i nim głównie kierowałam się pisząc ten wiersz. Mało w nim poetyckości i zwykłej delikatności. Ale ostry język i kontrowersja także są potrzebne. Inaczej będziemy żyć łudząc się że jest dobrze.
Oh wzięło mnie na kazania i filozofię... I na tyle sobie pozwalam! O ironio... Tylko mnie nie znienawidźcie za to... Wybaczcie.

Kochani moi trzymajcie się ciepło. Jestem z Wami całym serduszkiem. Do następnego wpisu